Donderdag 22-2-2007
Abel Tasman N.P. - Zeekajakken

Om 9.00 stappen we op het strand op de watertaxi waarbij je tot je knieen door het water moet waden om in te stappen. Daarna gaat ie met een aardige snelheid over de golven, waarbij de boot behoorlijk op en neer gaat en harde klappen maakt. Leuk maar je moet zeker geen zwakke rug hebben. Af en toe legt hij even stil en vertelt iets over Abel Tasman National Park.

Na een uur varen zijn we op ons startpunt (Onetahuti Beach) waar we onze gids ontmoeten. We zijn met zijn zevenen (incl. de gids). Het is een hele leuke dag met een leuke groep mensen. 's Morgens varen we naar Tonga Island waar een zeehondenkolonie is. Het kajakken gaat makkelijk, de kajak is heel stabiel en de zee is vrij rustig.

We kunnen vrij dicht bij de zeehonden komen die uiteraard merendeels weer liggen te luieren, maar sommigen zijn in het water bezig met aquarobic.

Tussen de middag leggen we aan in een baai en krijgen een heerlijke lunch. De gids is heel leuk en vertelt spannende verhalen over o.a. Abel Tasman en "Murderers Bay" en over de Maori's. Daarbij maakt ie gebruik van een hoop handen en voetenwerk, en toont zich als een waar acteur. Heel erg leuk.

Als we 's middags verder varen staat er meer wind en hogere golven. Het kajakken is ook een stuk moeilijker. Dan moeten we met zijn drieen tegen elkaar aan gaan liggen, elkaars boten vast blijven houden, en krijgen we een zeil dat we met 4 man vast moeten houden. Zo zeilen we ineens met een aardige snelheid zonder enige inspanning over de golven. We breken zelfs een record als we een rivier in zeilen en helemaal zeilend tot aan de brug weten te komen. De gids is verbaasd dat we zo ver zijn gekomen (omdat hier inlands de wind bijna wegvalt) en hij is trots op ons.

Vanaf Anchorage Bay gaan we met een watertaxi weer terug. Het was weer een fantastische dag.
's Avonds op de camping zetten we de radio aan. Eindelijk goede en heftige muziek: Tool, Rage, Metallica en meer giganten.

Naar de foto's

Vorige

Volgende